از دیدگاه اسلام ،آزادی موهبتی است که خداوند به انسان عطا کرده است وچارچوب وحدود آن را نیز خداوند تعیین نموده است.براین اساس نه کسی می تواند آزادی را به دیگران ببخشد ونه مجاز است که آن را تحدید نماید.
حدود آزادی براساس قوانین الهی تعیین میگردد.در این جهت فرقی میان آزادی تکوینی وتشریعی وجود ندارد،زیرا همانگونه که آفریدگاری جز خداوند نیست،حاکم وقانونگذاری نیز جز خداوند مشروعیت ندارد.وهمانگونه که علت ها وفاعلهای طبیعی وغیر طبیعی تنها به اذن ومشیت خداوند تاثیرگذار میباشند،تدبیرها وتقنین های بشری نیز باید مستند به اذن ومشیت الهی باشد.این مطلب یکی از مزایای جهان بینی توحیدی است که اسلا م جلوه تمام عیار آن است.این اصل، آزادی انسان را از هر گونه خطر تعدی وتجاوز دیگران مصون میدارد.بدین جهت است که برخی از متفکران غرب مثل مارسل بوازار از آن با ستایش یاد کرده اند.